- былқылдақ
- трясущийся; колыхающийся
Казахско-русский словарь. 2013.
Казахско-русский словарь. 2013.
былқылдақ — сын. Былқ былқ еткен, сазды … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
батпақтау — сын. Аздап батпақ, батпағырақ. Ошаққазған сайының екі жағы жар, аяғы б а т п а қ т а у, былқылдақтау боп келеді де, құрақты көлге қосылады (Қаз. әдеб., 07.06.1974, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұта-қараған — зат. Қауқиып өскен, әр түрлі бұта. Былқылдаған қорыс та, б ұ т а қ а р а ғ а н да бұйым болған жоқ (Қ. Ысқақ, Тұйық, 152). Алдарынан б ұ т ақ а р а ғ а н, ептеп жапырағынан айрылып, сидаңданған терек, ақ балтырлы қайыңдар ұшыраса бастады (О.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қолаңсалық — зат. Жіліншіктің қолаңса тұратын жері. Ат аяғы қ о л а ң с а л ы қ қ а дейін батып кететін былқылдақ саз адамдардың ары бері өтуіне қолайсыз еді (М.Разданұлы, Алтай., 234) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі